Undertale Sins {Lemons}

JIJ BENT AAN HET LEZEN


Undertale Sins {Lemons}

fanfiction

* Je voelt je zonden op je rug kruipen. Hallo lieverds! Het is Jess en ik besloot wat zonden te maken! Hier zal ik alle citroenen rond Undertale posten. Er zullen metta's zijn, als dat niet jouw kopje thee is, ga weg. Er zal fontcest, als ...

#volwassenen #citroenen #mettaton #nsfw #enkel en alleen #papyrus #zonder #onderstaart

Sans Muffet {Dunkin Donuts}

5,5K 28 81 Writer: meow-mew door miauw
door meow-mew Volg Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden
Verzenden Verzenden naar vriend Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden

Sans had het warm. Monsterwarmte was de ergste vorm van warmte! Het duurt dagen, misschien zelfs weken! Het maakte Sans gek elke keer dat het kwam. Hij slaagde erin Papyrus af te weren door een ziekte te vervalsen. Omdat Papyrus hem niet lastig viel, was hij vrij om voor zijn probleem te zorgen zonder dat zijn kleine broer hem betrad. Maar soms was zijn hand niet genoeg. Hij sprong bijna uit zijn vel - als hij er zelfs een had - toen hij op zijn deur hoorde kloppen. Hij trok zijn hoodie omhoog in de hoop zijn blauwe schedel te verbergen. Toen hij de deur opendeed, werd hij snel naar binnen getrokken voor een knuffel die zijn blos erger maakte.

Oh Sans schat voel je je goed? Papyrus vertelde me dat je je ziek voelde en ik besloot je favoriete koekjes te brengen! ' Muffet, de spinkoningin piepte vrolijk, hield Sans vast met twee armen en hield een bord koekjes vast met een andere set van haar vele armen. Sans moest op zijn tong bijten om zichzelf te beheersen. Hij was zo dicht bij Muffet dat hij haar kon ruiken. De geur was bedwelmend voor hem en maakte hem bijna gek.


M-Muffet is n-nu niet de beste tijd - 'hij werd weer door de spinnendame afgesneden. 'Oh Sansy, je verbrandt! Je hele schedel is blauw. ' Ze keek erg bezorgd toen ze het skelet pakte en naar zijn bed liep. 'Je moet gaan liggen en rusten. Laat mijn koekjes in de keuken liggen voor als je je beter voelt schat! ' Ze glimlachte vriendelijk. Sans hijgde op dit moment hard. Deze nabijheid van Muffet begon hem te laten grommen als een dier. Hij had dit zo hard nodig. Hij hoopt gewoon dat Muffet hem toestaat. Hij hoopte ook dat ze hem hierna niet meer zou haten.

Muffet slaakte een verbaasde kreet toen ze naar het bed werd gedwongen, waardoor ze haar bord met koekjes liet vallen. {RIP MUFFETS COOKIES} Sans zat nu bovenop haar en keek haar op en neer als een roofdier dat zijn prooi besluipt. Muffets wangen veranderden in een fel paars nadat ze had gezien in welke positie ze verkeerde. Voordat ze een woord kon zeggen, begon Sans aan de nek te werken en viel het aan met kussen en hapjes. Blijkbaar was dit Muffets zwakte omdat haar hele lichaam rilde en haar blos alleen maar verslechterde. 'S-Sans?'


Sans negeerde haar terwijl hij haar nek bleef plagen en hier en daar sporen achterliet. 'Fuck ... je ruikt zo goed Muffy.' Hij hijgde zwaar begraven zijn hoofd in haar nek. 'Het spijt me dat ik deze Muffet heb gedaan, ik heb het warm.' Eindelijk gaf hij toe dat zijn greep op haar losliep. Hij trok zich terug zodat hij haar in de vele ogen kon staren. Hij heeft nooit gemerkt hoe hypnotiserend ze eruit zagen. Hij had het gevoel dat hij er uren naar kon staren. '... Ik begrijp het als je wilt vertrekken ... sorry dat ik je zo heb gepakt. Het wordt moeilijker te controleren. ' Hij mompelde zijn blos nooit weggaand.

... maar ... ik wil om je ... hulp vragen. ' Hij keek haar nu serieuzer aan. 'Ik ga je niet dwingen dit te doen als je dat ook niet wilt. Ik begrijp het volledig als je wilt vertrekken. ' De grip die hij op haar had was volledig verdwenen. Hij ging achteruit en stond haar toe om van het bed af te komen. Toch bewoog Muffet niet van het bed. Haar wangen waren nu diep paars, terwijl ze naar Sans staarde voor wat het uren leek. '... Probeer zachtaardig oke?' Antwoordde Muffet nerveus, zich realiserend dat er nu geen weg meer terug was.


Dat gezegd hebbende, Sans kwam zijn greep veel zachter terug in positie. 'Ik probeer het ... monsterwarmte maakt je gek.' Hij grinnikte zachtjes voordat hij de nek van de spinnenmeisjes opnieuw aanviel. Het lichaam van Muffets huiverde licht bij deze aanraking, haar blos verslechterde. Sans leek op te merken dat Muffet gevoelig was om haar nek. Toen grinnikte hij toen hij haar nek een lange, langzame en plagende lik gaf. Muffet beet op haar lip om zichzelf niet in verlegenheid te brengen. Toch slaakte ze een klein, beverig gefluister. 'Het spijt me
d-liefje ... Ik ben daar een beetje gevoelig. ' Ze mijmerde en voelde haar wangen warm worden.

Sans grinnikte daar om. 'Verdomd, je bent zo schattig Muffet ...' Zijn blik gleed naar haar kleine en nogal platte borst. '... Is het goed als ik je shirt uitdoe?' Hij vroeg Muffet en zorgde ervoor dat ze hier 100% in orde mee was. Nadat hij haar goedkeuring had gekregen, gebruikte hij zijn magie om het uit te doen, blozend bij het zien van haar decolleté. Ze waren vrij klein, wat Sans schattig vond. Hij grijnsde toen hij er een in zijn hand nam en kneep. 'Ik vraag me af of je hier ook gevoelig bent.' Hij grijnsde naar het verwarde spinnenmeisje. Hij begon zijn tong rond haar tepel te draaien en zorgde ervoor dat zijn licks langzaam en plagerig waren.

Gepromoveerde verhalen

Je zult ook leuk vinden