Um ... Omorashi One-shots
JIJ BENT AAN HET LEZEN
Um ... Omorashi One-shots
WillekeurigAls je niet weet wat omorashi is of niet leuk vindt, lees dan niet. Als je dit soort dingen leuk vindt, ga dan verder en geniet. Dit is niet-seksueel en alle karakters zijn verzonnen. De meeste hiervan eindigen in bevochtiging. Dit zal mannelijk zijn. Ik neem verzoeken aan ...
#lift #gottago #houden #Holding #mannetje #nonsexual #omorashi #plas #pissen #school- #bevochtiging
Wedstrijd
7.3K 25 0 door Elise291- Deel via e-mail
- Verhaal melden
- Deel via e-mail
- Verhaal melden
Evan zette drie flessen van één liter op de salontafel. Glimlachend naar de andere jongens, vraagt hij: 'Wie heeft er zin in een uitdaging?'
Sam kijkt naar hem op, blond haar in zijn gezicht. 'Wat voor een uitdaging?' hij vraagt.
David nam het toneel over. De flessen water en de ondeugende glinstering in Evans oog.
Een plassenwedstrijd. Zo?'
Uh, ik weet het niet ... 'David liep weg en keek naar zijn vriendje, Sam.
Ik kan langer duren dan jij. Of ben je bang om te verliezen? ' Evan durfde. Enigszins met tegenzin, waren ze het allebei eens. Ze hebben allemaal voor de hand geplast om het eerlijker te maken.
Oké, dus hier zijn de regels. Je kunt alles doen wat je nodig hebt om het vast te houden. Geen sabotage toegestaan, oké? Niemand anders aanraken. Geen blaas porren. Als je verliest, moet je in je broek plassen.
Alleen de winnaar mag naar het toilet en verliezers moeten in hun natte broek blijven tot het spel afgelopen is. Is iedereen het eens over de regels? ' De andere jongens knikten.
Het duurde ongeveer een half uur voordat de jongens alle vloeistof begonnen te voelen. Sam verschoof af en toe op zijn stoel en Daniel was echt aan het friemelen. Evan vertoonde geen tekenen dat hij de badkamer nodig had.
Tien minuten later stuiterde Daniel nu een beetje, maar probeerde het te verbergen. Hij had zijn benen strak tegen elkaar gedrukt.
Sam friemelde steeds meer. Evan grijnsde en verschoof zijn gewicht.
Daniel wist dat hij zou verliezen. Hij moest al zo slecht gaan! Waarom is hij hier altijd op ingegaan? Het is niet zijn schuld dat hij een kleine blaas heeft!
Nog tien minuten verstrijken. Daniel wiegde heen en weer met zijn handen op zijn heupen. Sam sloeg zijn benen stevig over elkaar. Evan plaatste nonchalant een been over het andere.
Acht minuten later staat Evan op en brengt hij nog drie waterflessen van normale grootte terug.
Waar is dat voor?' Vroeg Daniel beverig. Hij moest al plassen, hij wilde niet meer vloeistof aan zijn blaas toevoegen.
Na een uur, 'legde Evan uit,' moeten we meer water drinken. Een halve fles. '
Wat? Nee, dat was geen onderdeel van de regels die u ons vertelde. '
Ben ik dat deel vergeten? Ach ja. Als je het niet doet, verlies je. Ik win. En de verliezers moeten nog steeds plassen. '
Dus je gaat ons op de een of andere manier uit de badkamer houden? '
Ondanks dat Daniels ruzie maakte, dronken alle drie de mannen hun halve flessen water.
Twintig minuten later greep Daniel zijn kruis en wiegde op zijn stoel. Sam kneep in zichzelf. Evan ging een beetje naar voren zitten en lachte om hen.
Lachen maakte het echter moeilijk om vast te houden. Hij moest zichzelf ook knijpen, en Daniel zou gelachen hebben als hij daardoor de controle niet zou verliezen. Wist hij weinig, het zou nog maar vier minuten duren voordat hij verloor.
Daniel zuchtte en verwijderde zijn handen terwijl de plas over zijn benen stroomde. Toen hij eindelijk zichzelf zag ontlasten, was het bijna te veel voor Sam. Hij verloor een spurt en moest zichzelf grijpen om het te stoppen. Hij wiegde met zijn handen tussen zijn benen, net zoals Daniel had gedaan, de wachtband van zijn spijkerbroek in zijn blaas.
De altijd eigenwijs Evan lachte naar Sam. Helaas was dat zijn ondergang. Plasde het been van zijn spijkerbroek voordat hij erin slaagde de stroom met zijn handen af te snijden.
Sam hield nu constant een zichzelf vast en Evan boog zich naar voren met zijn handen op zijn heupen. Het was duidelijk dat beide jongens wanhopig waren, maar geen van beiden wilde opgeven.
Voor Evan ging het echter meer om trots dan om schaamte. Evan zou het nooit toegeven, maar hij hield er eigenlijk van om in zijn broek te plassen en de warme urine langs zijn benen te voelen stromen. Natuurlijk vermoedden zijn vrienden het. Waarom zou hij anders plassenwedstrijden blijven voorstellen?
Evan was geschokt uit zijn gedachten door een zucht van Sam. Sam hield zichzelf stevig vast, hij stond op en sloeg zijn benen over elkaar. Het was te laat, Pis gleed al over zijn benen en doorweekte het kruis van zijn strakke spijkerbroek.
Daniel beet op zijn lip en keek weg. Hij wilde niet toegeven hoe graag hij zijn vrienden zag worstelen en uiteindelijk losliet.
Evan stond meteen op en begon naar de badkamer te rennen. Daniel en Sam sprongen op en grepen de wanhopige jongensschouders, stopten hem en stootten zijn blaas. Kreunde Evan.
St-stop! Y-je weet dat ik moet! '
Sam schudde zijn hoofd voordat hij zei: 'Je gaat je broek nat maken, zoals wij deden.'
Evan stopte met worstelen. 'Tenzij je mijn pis over je heen wilt, stel ik voor dat je me loslaat,' zei hij.
Daniel en Sam lachten. 'Was het al nat, weet je nog? Een beetje meer vloeistof doet er niet toe, 'herinnerde Daniel.
Schreeuwde Evan terwijl plas uit zijn pijnlijke blaas stroomde.
Sam en Daniel liepen de badkamer in om te douchen, waardoor Evan in de woonkamer bleef zitten in zijn natte en koele broek.