De jongen met een geheim

JIJ BENT AAN HET LEZEN


De jongen met een geheim

Algemene fictie

Een MDLB-verhaal waarin een 18-jarige jongen, die stiekem een ​​beetje is, wordt genomen en eindelijk als zijn geheim kan leven.

#ABDL #ageplay #babyboy #CGL #daddy #ddlb #NLG #luier #luiers #forcedageplay #generalfiction #infantilisme #weinig #Littleboy #mdIB #mdlg #mama #mommykink #regressie

Little Boy Dreams and Luierveranderingen

11.3K 219 10 Writer: Woahitsdylan880 door Woahitsdylan880
door Woahitsdylan880 Volg Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden
Verzenden Verzenden naar vriend Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden

Harpers Pov:

Ik loop mijn oprit op en zet mijn auto uit. De storm was veel erger geworden tijdens de rit naar mijn huis, dus ik ben dankbaar dat ik deze jongen niet naar huis heb laten lopen. 'Hier zijn we.' Ik glimlach en kijk naar Carter, wanneer ik besef dat hij momenteel snel slaapt met zijn duim in zijn mond terwijl zijn knieën tegen zijn borst in mijn passagiersstoel liggen. Ik ga hem langzaam wakker schudden als hij zich omdraait en zijn hoofd op mijn raam legt. 'Ik vraag me af of ik hem kan optillen ...' fluister ik tegen mezelf terwijl ik mijn tas over mijn schouder trek en zachtjes naar zijn deur loop. Ik maak hem los en til hem op mijn heup.


Terwijl ik de oprit op loop, voel ik zijn hoofd zijn weg vinden naar mijn schouder en ik kan niet anders dan glimlachen en aw. 'Voerman?' Fluister ik terwijl ik voel dat hij tegen me begint te roeren. Hij jankt tegen mijn nek en ik wrijf zachtjes over zijn rug terwijl ik hem in mijn bed leg. Ik pak een korte broek en een tanktop voor mezelf om in te slapen en sluit de deur half voordat ik achteruit ga en weer naar beneden ga.

Ik verander in wat mijn pyjama voor de nacht zal zijn en ga op de bank zitten. Ik lig achterover en glimlach naar mezelf als ik denk aan de gebeurtenissen van vandaag.


Carters Pov:

Ik hoop dat we snel haar huis bereiken omdat ik mezelf niet wakker kan houden. Ik hoor haar neuriën naar de radio en lach een beetje naar de meisjes schattigheid. Ik leg mijn hoofd achterover en zeg tegen mezelf dat ik even mijn ogen ga laten rusten.


-droom-
'ikIk heb je, schatje, je bent zo slaperig dat ik het weet. Mama zal je verschonen en klaar maken voor bed, maak je geen zorgen. ' Ik giechel en zuig mijn paci terwijl mama me uit de auto op haar heup tilt. Ik gaap en snuit in de nek van mijn moeder terwijl ze me naar binnen brengt. 'Heeft iemand een wisselgeld nodig voordat hij naar bed gaat?' Ik bloos en knik en laat mama me neerleggen om me te veranderen. Ik begin in slaap te vallen terwijl ze een nieuwe luier onder me plaatst.

Harpers Pov:

Ik voel mijn ogen beginnen te sluiten als ik boven wat geritsel hoor. Ik spring op en jog naar mijn slaapkamer, in de hoop dat Carter in orde is. Ik gluur naar binnen en zie dat hij nog slaapt maar duidelijk begint te ontwaken uit het uiterlijk van ongemakkelijk zijn. Ik vind dat ik gewoon meer dekens op hem zou moeten leggen als het tot mij doordringt. De blauwe tailleband van het café flitst door mijn hoofd. 'Oh jij arme baby.' Ik ga hem wakker maken maar wil hem niet meer voor schut zetten, hij had waarschijnlijk een tijdje genoeg. Ik loop langzaam door mijn kamer en vraag me af wat ik moet doen wanneer mijn instinct opnieuw begint en ik pak snel wat poeder en een luier uit mijn extra kast. 'Misschien beseft hij niet eens wanneer hij wakker wordt, maar ik kan hem geen uitslag laten krijgen.' Ik bijt op mijn lip terwijl ik voorzichtig van zijn spijkerbroek glijd en een heel natte Mickey Mouse tevoorschijn laat komen. Ik maak langzaam zijn luier los en vervang deze door een droge, hij beweegt een beetje maar werd gelukkig niet wakker in het proces. Ik laat zijn spijkerbroek uit en ben nu in de volledige verzorgermodus. Ik plaats zijn duim met een nieuwe superman-fopspeen. Ik heb maanden gewacht om hem te openen, stop hem erin en loop langzaam terug de deur uit. Ik neem nog een laatste blik op het schattige gezicht in mijn bed en ga snel genoeg terug naar de bank om zelf wat te rusten. 'Hij moet gewoon een beetje zijn, ik moet hem er comfortabel mee maken, bij mij, hij is perfect.'

Carters Pov:


Mama ik kan niet slapen 'Ik kruip in bed met mama en nestel me tegen haar. 'Hoe ben je weer uit die wieg gekomen kleine jongen?' Ik bloos en giechel en schuif mijn paci terug in mijn mond en leg mijn hoofd op de borst van mijn moeder. 'Mama moet toch wat nieuw meubilair voor je halen?' Ik giechel weer terwijl ik mijn hoofd knik. 'Ik slaap graag beter met mama.' Mama lacht en wrijft over mijn hoofd terwijl ik in slaap val.

Mompel ik terwijl ik snel opkom en zorg dat niemand hoort wat ik zei. Ik kijk om me heen en krab in verwarring op mijn hoofd, maar herinner me het gisteravond plotseling. Ik huiver licht als ik me alle mislukkingen herinner.

'Hoe kwam het van haar auto naar haar bed?' Ik gaap en rek me uit als er iets uit mijn mond valt. 'Wat ... dit is mijn paci niet ... waarom had ik een paci?' Ik kijk naar beneden om te zien waar het viel en zie mijn broek op de vloer. Ik gooi de dekens eraf en zie een natte luier tussen mijn benen. Ik begin in paniek te raken als ik de patronen op merk. 'Dit ... Dit is niet mijn Mickey Mouse optrekken, dit is een echte luier, een koekjesmonsterluier.' Ik strijk met mijn hand over mijn kruis en controleer de textuur. Het is absoluut niet van mij. Ik kan me zulke goede merken niet veroorloven. Ik voel mijn ogen goed omhoog met tranen die het ergste denken. 'Het was maar een droom, ik zit nog steeds in een droom, dat is alles, een droom waarin Harper mijn moeder was ... Waarom was Harper mijn moeder in die droom ?!' Ik knijp meerdere keren in mijn arm om mezelf te overtuigen dat dit allemaal niet echt is. 'Dit kan niet gebeuren.' Ik staar naar mijn natte luier en begin te huilen. 'Harper Mustve heeft me veranderd, dit is de ergste nacht van mijn leven geweest.'

Ik hoor voetstappen de trap oplopen en al snel staat een suf meisje voor de deur. Ze ziet er nog mooier uit dan gisteravond. Als ik me niet zo schaamde, zouden mijn prinsendelen nu net zo goed wakker worden.

Wat is er schat? ' Harper loopt naar me toe en kijkt naar waar ik staar. Ik ben helemaal bevroren. Ik ben zo beschaamd dat ik niet eens kan praten. 'Ben je weer nat? Is dat het? Heb je hulp nodig om veranderd te worden? ' Ik huil harder, waardoor Harper me op haar schoot trekt en haar handen door mijn haar haalt. 'Huil niet schat, shhh, het is niets om je voor te schamen, er gebeuren ongelukken, ik zal voor je zorgen.' Ik voel mijn maag wazig worden en mijn kreten veranderen in zachte snuffels. Ik til mezelf van haar schoot en wijs naar de fopspeen op de vloer, nog steeds kijkend naar mijn luier.

'Wat is er afgelopen nacht gebeurt?' Harper bijt op haar lip en zucht. 'Het is nog steeds een beetje gisteravond, ik help je wel om je te veranderen en we kunnen er later over praten.' Ik kijk 's ochtends naar de wekker en zijn 4 uur.' Ik knikte langzaam, maar sta op als ze me gaat neerleggen. 'Ik kan het wel.' Ze ziet er een beetje teleurgesteld uit, maar geeft me toch een nieuwe luier. 'Ik heb een um-blaasprobleem.' Ze glimlacht en knikt met haar hoofd naar de badkamer.

Na een paar minuten worstelen om mezelf te veranderen, hoor ik een klop. 'Ben je oke? Heb je hulp nodig?' Ik mompel een nee en ze klopt weer. 'Carter laat me je helpen, ik weet dat je je een beetje kent.' Ik zwaai de deur open en kijk omhoog in haar ogen. 'Jij wat?'

Hallo jongens, ik dacht dat Id een update zou geven ter ere van Luke Hemmings verjaardag. Ja, ik heb mijn 5sos fanboy-momenten haha. Hoe dan ook, ik zal deze week een vbs-kamp runnen, dus ik kan een paar dagen niet updaten. Het spijt me heel erg. Ik hoop dat jullie tot nu toe van het boek genieten. Vergeet niet te stemmen.
-Dylan