OneShots // Crush reader

JIJ BENT AAN HET LEZEN


OneShots // Crush reader

Kort verhaal

I Day Dream a Lot. Reader - OneShots - Misschien triggering meestal niet {Hoogste rang # 1 AwkwardSituations}

#onhandig #awkwardsituations #verpletteren #crushimagines #crushxreader #schattig #pluis #pluizig #grappig #gelukkig #Hppyendidag #hartverwarmend #hartzenuwen #hartverwarmend #images #oneshot #oneshotcollection #VS #droefheid #dwaas #Smutis #xreader

- Sneeuwballen gevecht!

534 8 3 Writer: antisocialxtrash door antisocialxtrash
door antisocialxtrash Volg Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden
Verzenden Verzenden naar vriend Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden


Y / Ns P.O.V

Ik ga mijn laatste blok van de dag in, Engels. Begrijp me niet verkeerd, het kan erger zijn, maar deze klas is zo verdomd luid. Hoe moeilijk is het om te gaan zitten, je mond te houden en het werk te doen dat je hebt toegewezen. Nu let ik niet altijd op, ik blijf niet altijd stil, er zijn dagen waarop niemand vaardigheid wil zitten. Maar serieus? Elke dag?? Kom op, dit is niet elementair, dit is de middelbare school, relax. Ik neem plaats in de achterste hoek, haal mijn werk tevoorschijn en blijf stil terwijl ik door Instagram blader en wacht tot de les begint. Ik hoor de stoel naast me bewegen, dus ik kijk alleen omhoog om te zien, C / N. Hij en ik zijn vrienden, dus ik schrok niet zo erg. Ik legde meteen een hand op mijn hart terwijl ik een beetje lachte. 'Geez! Je liet me schrikken! ' Hij glimlachte: 'Oeps.' Ik rolde met mijn ogen: 'Wat een heer.' Zeg ik met sarcasme.



De tijd verstrijkt en de school eindigt vrij snel. Ik staar uit het raam, verdwaald in mijn eigen gedachten. Ik glimlach naar mezelf wanneer een dom scenario opduikt, ik weet dat het niet gaat gebeuren, maar het is leuk om over na te denken. Als ik weer binnenkom zie ik C / N naar me staren met een kleine glimlach. 'Wat?' Vraag ik terwijl ik rechtop zit. Hij schudt zijn hoofd terwijl zijn glimlach groter wordt: 'Niets, alleen maar denken.' Ik zeur: 'Nee, vertel het me maar.' De bel gaat, hij wijst omhoog. 'Oh, sorry dat kan ik niet, ik moet een bus halen.' Hij slingert dan zijn rugzak over zijn schouder en groet me. Ik zit daar even voordat ik me realiseer: 'Hé! Je neemt dezelfde bus als ik sukkel !! ' Zeg ik terwijl ik hem achtervolg. Met een glimlach op mijn gezicht open ik de deuren terwijl ik naar de bushalte ren, ik zoek hem verwoed op. 'C / N! Ik zal je slaan! ' Roep ik in de hoop zijn stomme gezicht te zien grijnzen. Welke verrassing, verrassing, doe ik. Ik pak meteen wat sneeuw op met mijn blote handen en maak een kleine sneeuwbal gericht op zijn rugzak. Met een behoorlijke worp raakte ik mijn doel. Ik grijns als hij zich weer omdraait. Hij kijkt naar zijn tas met nep-horror. 'Heb je net gedaan,' hijgt hij, 'gooi een sneeuwbal naar mij ??' Ik lach hem uit en voor ik het weet word ik met een sneeuwbal in de schouder geslagen. 'Excuseer je? Nu wie is onbeleefd ??? ' Vraag ik als ik me klaar maak om er nog een te gooien.

Een beetje heen en weer sneeuwballen en sluwe opmerkingen, we komen steeds dichter bij elkaar voordat hij me uiteindelijk aanvalt, met een gekrijs probeer ik rond een boom te rennen zonder op te merken dat hij de andere kant op ging. Met een plof beuk ik tegen hem aan en laten we ons omvallen in de sneeuw. Ik begin te lachen terwijl ik alle sneeuw in zijn gezicht zie. Ik pak mijn bevroren vingers en veeg de sneeuw voorzichtig uit zijn gezicht. 'Oeps,' zeg ik en bespot hem. Hij lacht. Omdat we achter een boom waren gevallen, zagen niet veel mensen, dus er waren maar een paar lachjes, OoOoOOO's en dubbele takes. We stonden op en poetsten onszelf af. Ik glimlachte naar hem voordat ik nog een sneeuwbal pakte: 'Ga je me vertellen waar je aan dacht of wat?' Vraag ik terwijl ik een stap vooruit doe en me bedreigend gedraag hoewel ik heel duidelijk wist dat ik ongeveer net zo intimiderend was als een Pommeren hondenras. Bovenaan getoond . 'Whoa. J / N. Laten we niet gek worden. ' Zegt hij met een grote grijns op zijn gezicht terwijl hij langzaam achteruit rijdt. 'Ik kan het me zelfs niet meer herinneren.' Hij probeert te zeggen met een recht gezicht, maar faalt jammerlijk. 'Oh, is dat zo? Nou, dan denk ik dat je het niet erg vindt om een ​​sneeuwbal in je gezicht te hebben! ' Ik gooi het zo hard als ik kan, maar hij ontwijkt en het raakt de leraar, die buiten toezicht houdt. Ik draai me onmiddellijk om en gedraag me alsof ik er niet apart van was. C / N valt lachend om, terwijl ik over mijn achterhoofd wrijf terwijl ik langzaam wegloop. Helaas ziet hij ons en stampt hij voorbij. Y / N! C / N! Kantoor! Nu!' Hij zegt als zijn rode gezicht een beetje roder wordt van woede.


C / N blijft lachen, zelfs wanneer hij in het kantoor van de directeur was. 'C / N, wil je stoppen met lachen lachen!' Zeg ik met een glimlach. C / N stopt met lachen en kijkt me aan met dezelfde uitdrukking als voorheen. 'Waarom blijf je me zo aankijken?' Vraag ik met een kleine glimlach. Hij grijnst helder: 'Je bent gewoon leuk om naar te kijken.' Ik rol met mijn ogen, 'Goh, bedankt.' Hij lacht een beetje: 'Niet zo, ik bedoel, je bent mooi en je lacht altijd. Het is leuk om naar te kijken. ' Hij zegt van ganser harte. Ik bloos en glimlach en blijf stil. Voordat ik iets kan verwerken, voel ik zijn koude vingertoppen op mijn wang, terwijl ik zijn hand een beetje beweeg om me naar hem te laten kijken. 'C / N? Wat ben je ... 'Ik ben half afgesneden terwijl hij me leunt, zijn lippen staan ​​in contrast met zijn handen. We horen een boze huff als de directeur binnenkomt. C / N en ik geven elkaar een grappige blik terwijl we luister tegen de opdrachtgevers.

Toen we het kantoor verlieten, misten we onze bus zo goed dat we nog een half uur buiten moesten wachten. Het lijkt ook te sneeuwen, voordat we het trottoir bereiken pak ik zwijgend zijn mouw vast. Ik kijk naar hem op terwijl ik lief lach. 'Je bent ook best leuk om naar te kijken,' zeg ik, terwijl ik zijn jaskraag iets naar beneden trek terwijl ik mijn gezicht ophef en mijn lippen tegen de zijne druk.



Het einde was niet greeeat maar eh het is prima.