My Hero Academia Oneshots
JIJ BENT AAN HET LEZEN
My Hero Academia Oneshots
fanfictionAANVRAGEN GESLOTEN Een verzameling oneshots van reader-inserts van My Hero Academia! : D Ik hoop dat je geniet! Als je een verzoek hebt, stuur het dan via mijn inbox! Bedankt! Cover gemaakt door mij! : D # 1 in BOKUNOHEROACADEMIA augustus 2018 18 oktober 2018 Novembe ...
#allmight #anime #bnha #bokunoheroacedemia #fanfiction #hizashiyamada #izukumidoriya #katsukibakugo #MHA #myheroacedemia #otaku #presentmic #lezer #readerinsert #shojimezo #tenyaiida #toshinoriyagi
Enji Todoroki Endeavour Reader: Rest Part One
4,8K 145 43
door Yakijoestar 
door Yakijoestar Volg Share - Deel via e-mail
- Verhaal melden
- Deel via e-mail
- Verhaal melden
Fijne Valentijnsdag iedereen !! Ik hoop dat jullie allemaal een prachtige dag hebben! Hier is alle Enji-liefhebbers die er zijn!
MEER ULTRA!
Postscriptum Ik hoop dat het goed is. Ik heb Enji zojuist geschreven. Ik wilde Endeavour niet doen omdat Reader hem als een persoon ziet in plaats van alleen als een held dus, hoop dat het goed is!
Je wreef over de pijn die die dag voor de achtste keer over de breedte van je voorhoofd bleef hangen. Tenminste, zo vaak had Enji je het zien doen. Hij had het grootste deel van de tijd op zijn bureau gekeken en hij kon het niet helpen dat hij er nota van nam.
Je hebt hard gewerkt om dat bemoeizieke heldenpapier op orde te krijgen, de dringende en sociale e-mails aan Enji beantwoordden tijdig en afspraken werden vastgelegd voor verschillende interviews en optredens. Omdat hij zijn secretaresse was, legde je veel stress op en het was niet erg moeilijk om te zien dat met de constante onverzorgdheid van je haar, altijd in een knotje gestyled en de donkere schaduwen die door je ogen hintten.
Enji merkte dit allemaal op.
De diepe trillingen van zijn stem troffen je lichaam en stuurden een ongemakkelijke huivering over je rug. De manier waarop hij je naam zei, deed je denken dat hij boos op je was. Het deed een beetje grommen.
Ondanks je angst stond je achter je bureau en begaf je je naar zijn kantoor. Je schoenen klakten tegen de tegelvloer en elke echo leek de hele kamer te doen trillen. Je stopte slechts een paar centimeter van zijn bureau en voelde je zo overweldigd door zijn grote aanwezigheid alleen.
je sprak nauwelijks boven een fluistering om de spanning niet abrupt te breken.
De held was even stil, zijn vlammen veranderden op zijn gespierde gestalte. Hij had zijn ellebogen achter zijn bureau zodat zijn handen op zijn lippen rustten, zijn ogen gesloten alsof hij zich in een diepe concentratie bevond. Maar uiteindelijk opende hij zijn ogen en onmiddellijk was je bevroren toen die doordringende aquaogen je met zo'n vurige intensiteit in je eigen ogen staarden dat hij je van boven naar beneden aftastte en je gespannen voelde, alsof hij zijn handen waren. Hij zuchtte,
Ik kan niet iemand als jij laten zijn als eerste wat mensen zien als ze naar mijn bureau komen, 'zei hij kalm, maar met een beetje ergernis in zijn stem,
Ga naar huis.'
Je keel werd plotseling erg droog toen die twee woorden in je hoofd botsten, je wanhopig probeerde de waarheid te ontkennen. Enji ontsloeg je echt na al die tijd? Na alles wat je voor hem had gedaan? Je bloed begon te koken toen een verhitte woede van etterende emoties in je maag opzwol. Hoe durft hij--
Ik zal nu iemand overnemen, 'hij stond op en liep om zijn bureau heen en stopte slechts een paar voet van je af,
Je krijgt twee dagen. Nog iets en je wordt ontslagen, 'eindigde hij met een gevlamde kuif voordat hij langs je heen en zijn kantoor uit liep, je alleen en verward achterlatend.
Heeft Enji je net ... laten vertrekken?
Het was zo lang geleden dat je tijd in je eigen huis had doorgebracht, afgezien van de paar uur die je deed toen je sliep. Er was een verontrustend gevoel in de lucht toen je de deur achter je dichtdeed, de muren om je heen leken steeds kleiner te worden. De kamer werd plotseling verstikkend en je wilde niets liever dan vertrekken.
Daarmee draafde je naar je kamer, veegde je laptop omhoog en ging meteen de deur uit.
Het was rond zes toen Enji terug naar zijn bureau liep, zijn vlammen een beetje tam vanwege zijn lichte vermoeidheid, maar hij bleef desalniettemin alert. Toen hij de gang in liep die naar zijn kantoor leidde, keek zijn mond meer boos dan het al was om je vervanging daar te vinden in plaats van jou. Wat Enji meer irriteerde, was het feit dat de jonge man niet eens gefocust was. Voeten op het bureau, op zijn telefoon, volledig slap.