Monster liefde. Stopgezet

JIJ BENT AAN HET LEZEN

Monster liefde. Stopgezet

romance

Een verzameling werk-veilige verhalen over monsterromantiek, meestal monsterlezer, voor diegenen die een meer knuffelige en warme benadering van terato-werken verkiezen.

#exophilia #monsterboyfriend #monstergirlfriend #monsterlove #monsterromance #monsterxreader #sfw #teratophilia

Battered Orc reader

3.2K 86 6 bij CaffeineWriter

door cafeïne Writer Volg Share

• Deel via e-mail
• Verhaal melden

Verzenden Verzenden naar vriend Share

• Deel via e-mail
• Verhaal melden

Je werd wakker van een luid gebons van beneden. Je trok snel je badjas uit en kroop naar beneden om het geluid te inspecteren. Je merkt dat iemand wild op je deur sloeg en dichterbij kwam.

Je greep de paraplu tegen de muur terwijl je de deur opendeed, klaar om de vijand te verslaan die buiten op je wachtte.

In plaats van een vijand, vond je Kog, beven en mompelen tegen zichzelf in de regen. Je liet de paraplu vallen, het geluid schokte Kog toen hij opkeek, angst in zijn ogen.

Je opent snel de deur wijd en leidt hem naar binnen.

'Kog, wat is er gebeurd?' vroeg je, je vriendje naar de bank leiden voordat je de deur dichtdeed en naar hem terugkeek.

Hij beefde en mompelde nog steeds van tevoren. Je deed de lamp naast de bank aan. Je wou dat je het niet had gedaan.

Kog zat daar, open wonden en kneuzingen rondom zijn armen en gezicht. Je legde een hand op je mond ter grootte van het zwarte oog dat nu dicht was gezwollen.

'Schat, wat is er in hemelsnaam gebeurd? Wie deed dit?' Je smeekte hem om te antwoorden.

Je raakte zijn gezicht aan, maar de orka trok eenvoudigweg weg bij je contact.

'Nee!' Hij schreeuwde.

Je slaakte een zucht en ging naar de keuken om hem wat ruimte te geven. Je pakte de EHBO-doos uit de kast en een fles water uit de koelkast en je gluurde terug van de ingang.

Kog, een normaal volgzame en opgewekte Ork, was nu gereduceerd tot onophoudelijke rillingen en onbegrijpelijk gemompel. Hij begroef zijn gezicht af en toe in zijn handen, jammerend. Je was diepbedroefd bij dit zien.

Langzaam ging je terug naar de grote orka en ging je naast hem zitten.

Kog was er even in geslaagd om je te kalmeren, waardoor je zijn wonden kon verzorgen.

'Kog, vertel me wat er met je is gebeurd.'

Kog keek op uit zijn waterfles, een sombere blik is alles wat hij kon geven.

'Weet je nog die dag dat we gingen winkelen? Ben je bij de mini-mart? ' vroeg hij.

Je fronst je wenkbrauwen maar knikt, zonder de concentratie te verbreken door eerste hulp toe te passen aan de bloedende orc.

'Ja, hoe zit het daarmee?'

Kog zucht en neemt nog een slokje bij zijn flessenwater.

'Die mensen die naar ons staarden? Ik bleef terugkijken en het leek alsof sommigen ons probeerden te volgen. Ik wilde het je vertellen, maar je zag er zo gelukkig uit om tijd met me door te brengen dat ik je niet bang wilde maken. ' gromde hij.

Je knippert een paar keer, verrast. 'Wat ?!' Je sist boos.

Kog zakte terug in de bank met je verhoogde volume.

'Je had het me moeten vertellen! We hadden beveiliging kunnen krijgen! '

Kog knikt gewoon mee met je uitbarsting. Hij wist dat hij het had verprutst en niet terug wilde praten.

Je ademde langzaam in en uit.

'Oké, vertel me gewoon wie je vanavond heeft opgeschud. Ik zal mijn zus helpen. ' mompelt u.

'Er is die bende in de buurt, weet je die? Ik denk dat een paar van de engerds die ons volgden, los daarvan lagen. ' Kog legt naar beste vermogen uit.

Je staat op van de bank en neemt de telefoon op, waarbij je het nummer naar je zus belt, omdat ze waarschijnlijk nog steeds op het politiebureau in de binnenstad was.

'Stacey? Ja ik ben het. Luister, ik wil dat je hierheen komt, 'je rolt met je ogen naar Kog naar je zusters hectische stem aan de andere lijn,' Nee, nobodys dood, Kog is momenteel een beetje gewond. '

Je fluistert in de ontvanger naar je zus. 'Herinner je je die anti-orkestroep aan het einde van de buurt? Het lijkt erop dat ze erin geslaagd zijn om Kog te springen. Kun je wat officieren daarheen sturen, alsjeblieft? '

Je kijkt even naar de telefoon. 'Ik weet hoe laat het is!' sis je.

Kog friemelt rond met de waterfles en gooit deze rustig heen en weer tussen zijn handen voordat hij uit zijn greep glipt, waardoor hij een beetje terugspringt bij het geluid. Hij kijkt langzaam naar je op, nerveus glimlachend. Hij spijt zijn mond en pakt het weer op.

Je lacht terug, neemt afscheid en hangt op. Ga terug naar het oplappen van Kog en knuffel hem. Zijn handen trillen licht terwijl hij over je haar strijkt, een actie die hem normaal gesproken kalmeert tijdens stressvolle gebeurtenissen.

'Maak je geen zorgen, alles komt goed.' fluister je.

'Dank je.' Kog jammert terug en legt een zachte kus op je voorhoofd.