Kiss With A Fist Gorillaz Fan Fiction - Murdoc 2D

JIJ BENT AAN HET LEZEN


Kiss With A Fist Gorillaz Fan Fiction - Murdoc 2D

fanfiction

Murdoc 2D Slash - Gorillaz Murdoc Niccals is de koning van de beste band ooit, Gorillaz. Hij heeft alles wat hij maar zou willen. De groupies, het geld, de fans ... maar hij wenst iets meer. Liefde. Aan wie wil hij die liefde geven om ...

#gorillaz #gorillazfanfic #gorillazfanfiction

Kus met een vuistproloog

8,5 K 76 14 Writer: Niccalsx van Niccalsx
door Niccalsx Volg Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden
Verzenden Verzenden naar vriend Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden

WAARSCHUWING: BEOORDELDE R VOOR GEWELD, TAAL, GEBRUIK VAN DRUGS EN ALCOHOL EN SEKSUELE INHOUD. GELIEVE NIET TE LEZEN ALS U OP ENIGE MANIER BELEDIGD WORDT.

C van Gorillaz gaat naar Damon Albarn en Jamie Hewlett.


A / N: Hallo allemaal. Dit is mijn nieuwe Gorillaz-fanfictie waar ik momenteel aan werk. : Als je niet weet wie de Gorillaz zijn, zijn ze een band gemaakt van stripfiguren gemaakt door Damon Albarn en Jamie Hewlett. Ze zijn geweldig! Ga ze bekijken en onderzoek hun verhaallijn. Anders is dit een Murdoc 2D-schuine streep omdat ik helemaal weg ben van het koppelen en natuurlijk verzenden! <3 Also takes place at Kong Studios before Plastic Beach.

De titel is geïnspireerd op het nummer Kiss With A Fist van Florence and The Machine .. Dat zul je later ontdekken als je leest.


Hoe dan ook, genoeg tieren ... Ik hoop dat je geniet! :

Beoordelingen worden gewaardeerd, ook tips! Wees gewoon niet te hard; D


---

Kus met een vuistproloog

Stilte leek op de een of andere manier te schreeuwen in de diepe uren van de nacht, terwijl ik achterover leunde in mijn winniebango, een biertje in de ene hand en een brandende sigaret in de andere, die nu as op het paars gekleurde tapijt liet vallen en een groter en groter achterliet zwart gat als elke brandende as daalt. Het kon me niet schelen. Op dit moment kon me niets schelen. Ik spotte met mijn gedachten. Wanneer heb ik er ooit om gegeven?

Ik bracht mijn, nu bijna verbrande naar het filter, sigaret naar mijn gebarsten, paarse lippen en nam een ​​lange sleep, rook uitblazend terwijl ik het in een overvolle asbak naast me deppen. Eindelijk stond ik op, mijn knieën en oude hoofdstel knarsen en kreunen.


Ik duwde 40. Ik was niet meer jong, ik kon nauwelijks rondkomen.

Ik rekte wat uit, zorgde ervoor dat elk bot barstte en nam een ​​laatste slok van mijn fles voordat ik het over mijn schouder gooide en een luide schok in de nacht weergalmde. Ik snoof om de pure ironie ervan. Ik plofte terug op mijn bed en had er later spijt van. Mijn rug leek te ploffen en nog meer te kraken toen het de ruwe, verende matras raakte. Ik kreunde luid en zuchtte. Ik reikte boven mijn hoofd, pakte een flat, in principe aan flarden gescheurd, kussen en legde het onder mijn hoofd. Ik word nogal wild, als je begrijpt wat ik bedoel en daar in de duisternis ligt, laat mijn gedachten afdwalen.

Zoals gewoonlijk, bleef het hangen bij een emotie die nooit leek weg te gaan.

Eenzaamheid.

Op mijn leeftijd zou je denken dat ik iemand zou hebben gevonden en me nu zou hebben gevestigd, maar nee. Niet ik. Niet Murdoc Faust Niccals. Ik ben de hardcore, bad ass, Satanist, Bassist, Sex God. Ik ben de echte slaap de hele dag, feest de hele nacht type man. Ik sliep met elke groep die zichzelf naar me gooide en minder neukte. Met hoeveel ik ook in bed belandde, ik voelde me nog steeds zo ... alleen.

Hoewel ik het nooit aan iemand zou toegeven. Ik wenste dat iemand van me hield. Ook geen fan van lust. Waar, legitiem, liefde. Ik wilde wanhopig dat iemand mijn armen in de duisternis hield, precies hier, in dit bed. Ik wist ook wie ik die persoon wilde laten zijn, degene van wie ik eindeloos en onzorgvuldig wilde houden. Degene die ik elke avond naast me wilde hebben.

Ik heb vaak geprobeerd mezelf ervan te overtuigen dat het niets anders was dan een fase. Dat het met de tijd zou verdwijnen ... en dat ik gewoon echt meer verpest was dan ik dacht, maar ik merk nog steeds dat ik aan ze denk, meer dan waarschijnlijk normaal is. Ik vecht de gevoelens en gedachten voor en van hen voortdurend. Ik ben in ontkenning en ik weet diep van binnen dat ik dat ben maar op de een of andere manier lijken ze altijd terug te komen. Ik denk eigenlijk dat ik meer dieper voor deze persoon val dan ik dacht, deze persoon is mijn beste vriend, mijn bandgenoot ...

Zijn naam is Stuart '2D' Tusspot.