Kazuma Darkness-fictie

JIJ BENT AAN HET LEZEN


Kazuma Darkness-fictie

fanfiction

gewoon een fanfictie van 'Konosuba' tussen Darkness en Kazuma.

#konosuba

Deel 1

5K 18 10 Writer: ImGoodThankYou door ImGoodThankYou
door ImGoodThankYou Volg Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden
Verzenden Verzenden naar vriend Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden

Het was laat in de middag, het werd tijd om te eten. Kazuma keek over het menu. 'Geef me gewoon de special van vandaag, denk ik.'

Oké, hoe zit het met jullie drieën? ' vroeg de ober aan Megumin, Aqua en Darkness.


Wat dacht je van ... ALLES IN HET MENU! ' vroeg Aqua.

Jezus Christus, Aqua !!! WIJ KUNNEN DAT ZELF BETEKENEN! ' Kazuma sloeg de tafel dicht en schreeuwde.


Nou, ik ben een godin, en je zou me als een moeten behandelen. ' Zei Aqua met een brutale houding.

RUSTIG AAN!!!' Schreeuwde Megumin.


Ze hadden allemaal een half uur lang ruzie en bereikten toen een compromis.

FIJN, ik betaal dan gewoon voor mezelf! Hmph!' Aqua verklaarde.

Kazuma zei zachtjes: 'Je hebt zelfs geen geld ... omdat je een luie koe bent die de hele dag om verzoeken vraagt.'

.... dus wat wil je nog een keer bestellen? ' vroeg de ober ongemakkelijk.


Kazuma sloeg met zijn vuisten tegen de tafels en zei zachtjes: 'Vier special zou leuk zijn.'

ok, kom zo terug met je bestelling. Wil je wat drank? ' vroeg de ober.

Ik neem drie pinten van je beste drank. ' Zei Kazuma vriendelijk.

Oké, ik heb gelijk met je! ' de ober liep naar een andere tafel en vroeg om hun bestelling.

Kazuma keek naar Darkness, want ze zat daar gewoon helemaal niet te praten.

Hé Darkness, wat is er? Je praat niet. ' Vroeg Aqua.

Het is niets, gewoon moe. ' antwoordde ze terug.

Weet je, er is een nieuwe zoektocht die we kunnen ondernemen. We moeten gewoon een paar kleine monsters verslaan en voor elk monster krijgen we 100.000 Yen. ' Verklaarde Megumin. 'WIJ moeten de zoektocht ondernemen voordat anderen erachter komen.'

Goed idee, eerst nadat we hebben gegeten. ' Antwoordde de duisternis.

De vrienden praatten met elkaar totdat de drank en het eten kwamen.

HET ZIET ER HEERLIJK UIT.' Schreeuwde Aqua. De schaal was gevuld met heerlijk eten. Er lagen ook veel vlees op het bord.

Megumin wierp een blik op de drank en nam Kazumas pint-glas.

Megumin dacht: Ik vraag me af waarom mensen dit altijd drinken, is het echt zo goed?

Ze nam er een slokje van en spuugde het heel snel uit. 'DIT IS RANZIG! HOE DRINK JE MENSEN DIT! ' zij schreeuwde.

WEL VERDOMME! JUIST NIET OUD GENOEG OM DIT TE DRINKEN! ' Kazuma trok het glas terug.

FINE! Ik wil het toch niet. ' zei ze zachtjes.

De hele groep nam een ​​hap van hun gerecht en maakte het uiteindelijk af. De duisternis was dronken en Aqua ook. Kazuma dronk zijn drank niet eens. Hij had er gewoon geen zin in.

..... bloemen, overal .... 'zei Aqua dromerig voordat ze recht op de tafel uitging.

Kazuma zuchtte: 'Nou, ik ga terug naar het huis.' Hij zag de duisternis heel onstabiel rondlopen. 'verdomme ... hallo Megumin, ik ga ook de duisternis terugnemen, je moet die zoektocht op weg naar huis krijgen.'

Hoe zit het met Aqua? ' Vroeg Megumin bezorgd.

Eh, niet mijn probleem meer. ' Zei Kazuma in antwoord.

Kazuma liet duisternis op zijn rug en hij droeg zijn sider naar buiten de nacht in.

nee ..... nog vijf minuten ... 'De duisternis kreunde.

Jeetje, maar een pint kreeg haar koud ... 'zei Kazuma.

De duisternis voelde een stuk lichter dan Kazuma dacht. Kazuma droeg haar naar het huis.

Toen ze daar aankwamen. Hij liet haar op de bank vallen. Hij ging aan de andere kant van de bank liggen.

Kazuma was moe en zo ook Darkness.

Kazuma ......... Im coldddddd ..... 'De duisternis kreunde terwijl ze rilde.

Ga dan een deken halen, ik ben te moe. ' Hij antwoorde.

Kazuma dacht: Nou, ik denk dat de alcohol uit haar systeem is verdwenen.

ze zei.

Kazuma begon toen weg te drijven, maar werd onderbroken door de duisternis die naar hem toe kruipt en zich naast hem nestelt.

.....wat ben je in hemelsnaam aan het doen?!' Riep Kazuma uit. Hij moest eerlijk zijn, het was leuk om 's nachts niet koud te zijn ..

Ik zei dat ik het koud had, weet je nog? ' Zeide ze zachtjes.

Kazuma was op dit moment te moe om te geven.

De twee dommelden toen in de nacht in, nestelden zich gewoon naast elkaar.

Toen de zon 's morgens opkwam, was er het geluid van de deur die dichtsloeg.

Kazuma schoot omhoog en herinnerde zich dat de duisternis nog steeds op hem lag.

Kazuma keek naar de deur om Megumin en Aqua te zien.

Ze sloten de ogen terwijl de duisternis nog steeds goed sliep.