Harry Potter en de terugkeer van de duistere heer

JIJ BENT AAN HET LEZEN


Harry Potter en de terugkeer van de duistere heer

fanfiction

#harrypotter

De voorbereiding op hogwarts

681 1 0 Writer: Iknowyouiwatchyou door Iknowyouiwatchyou
door Iknowyouiwatchyou Volg Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden
Verzenden Verzenden naar vriend Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden

Harry, Hermione en Ron maakten zich op om naar platform 9 3/4 te gaan om afscheid te nemen van hun kinderen. Hermione klaagde nog steeds over de rechten van huiselfjes toen ze haar dreuzeljasje aantrok. Harry lag nog steeds hoofd op een kussen en ademde zwaar. Ron was zo blij als altijd en was helemaal klaar om naar zijn ware liefde te gaan, kip. Zoals Ron naar beneden ging, zei hij in de verte: 'Je kunt beter Harry klaarmaken, vergeet niet dat we niet willen dat onze kinderen hetzelfde probleem hebben als wij in ons tweede jaar. ' Harry deed alsof hij daar niet naar luisterde en bleef bewegingloos liggen, terwijl Hermione nog steeds kibbelde over wat hun kinderen al niet hadden ingepakt: 'Harry, ik ga ook naar beneden, als je iets nodig hebt, bel me dan maar'. Harry sprak niets, hij wist dat als hij Hermione vertelde en ron dat zijn litteken opnieuw pijn deed, zelfs wanneer heer Voldemort dood was, ze zouden denken dat hij krankzinnig was. Harry was zelf verward waarom zijn litteken pijn deed, en dat te sterk. enige tijd later bedachten Hermione en Ron wat ontbijt voor Harry, Ron klaagde dat er beneden geen kip was. Harry gaf zich over en deed alsof hij geen honger had en hij had een goede nachtrust. Hij glimlachte flauw en gooide zijn dreuzeljasje om . Ron probeerde zijn nieuwe uil te laten eten, en de uil beet in zijn arm. Iedereen dacht dat voldemort dood was, maar hij wist dat hij dat niet was. Waarom deed zijn litteken pijn als voldemort dood was? Toen kwam plotseling een gedachte in hem op, wat als de heer voldemort weer was opgestaan? Harry hoorde Ginny beneden.

Ergens duizend mijl van Londen werd een stapel as weggeblazen, maar de wind. Het scenario was helemaal verlaten, met alleen maar ruïnes. Een hand, een gewonde lelijk ogende hand, pakte de as op en lachte hysterisch, het gelach galmde door de ruïnes.

Harry Ron Hermione en Ginny probeerden de bagage in de Ford Anglia te plaatsen, die Ron had gekocht, als symbool van zijn vader. Harry en Ron, met een koffer op elk van hun schouders, gooiden het op de anglia, terwijl de anglia zich onder het gewicht bukte. Nu is het oud, zei Ron, rondlopend in de auto in het huis om hun kinderen te bellen. Harry glimlachte nog steeds en probeerde de verblindende pijn in zijn litteken te negeren.