samenwerkingen

JIJ BENT AAN HET LEZEN


samenwerkingen

fanfiction

Fanfics ik schrijf met mijn bro bro, idk als we veel zullen schrijven, maar WEEEEEEEEE-KARAKTERS HIER HIEREN NIET BIJ ONS BIJ. Waarschijnlijk ROOSTERTEETH OF TOBY FOX OF WAT

#azijn #rosepin #rubyrose #RWBY

RosePin - Ruby Ozpin RWBY

1K 5 23 Writer: NicolasQuinn door NicolasQuinn
door NicolasQuinn Volg Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden
Verzenden Verzenden naar vriend Share
  • Deel via e-mail
  • Verhaal melden

http://feverishly-frozen.tumblr.com/ Collab-partner

Ozpin had haar naar zijn kantoor geroepen, Ruby had geen idee wat ze verkeerd had gedaan, als hij het cookie-incident had ontdekt, wilde ze er niet zoveel opeten dat ze over Cardin kotste.


Terwijl hij in de lift stond zich zorgen te maken over wat ze had gedaan, verscheen het beeld van Ozpins gezicht in haar hoofd, het bekende gezicht dat Ruby zo vaak heeft gezien met zijn kleine ronde bril en dunne lippen. Wacht wat? Waarom dacht ik dat gewoon, zegt Ruby hardop terwijl ze haar hoofd schudt, haar gezicht wordt lichtroze. Het is niet alsof ik wil dat hij me of zoiets kust, maar ik denk dat hij daar heel aantrekkelijk mee is en dat hij ook altijd heel aardig tegen me is. Ruby dacht bij zichzelf, voordat de liftdeuren opengingen en Ozpin aan het raam van zijn kantoor onthulde, keek hij boos.

Bang en bleek wordend gezicht Ruby draait haar gezicht naar de grond, wat ze ook deed, ze had het gevoel dat het echt verschrikkelijk was. 'Uhm ...' fluisterde ze, handen aan haar rok friemelend, trok de aandacht van de man, hij draaide zich om en gaf haar een geduldige glimlach, maar het was niet dezelfde glimlach die ze op die mooie eerste dag zag, het was een masker verbergt wat hij eronder voelde. 'Ah ... Ruby, blij dat je het kon redden. hij wees naast hem. Ruby gaat langzaam vooruit en sleept haar voeten, in een poging om uit te stellen wat ze wist dat haar dreigende ondergang zo lang mogelijk zou zijn. 'Je wilde me zien professor ...?' vroeg ze behoedzaam, in de hoop dat hij niet tegen haar zou schreeuwen, opkijkend als ze geen antwoord kreeg, ziet ze Ozpin aandachtig staren naar een punt onder haar gezicht. Ozpin ziet haar handen en legt zijn hand op Rubys om het friemelen te stoppen en plaatst vervolgens zijn andere hand op haar taille.


Ruby was verward en nogal ongemakkelijk met zijn actie, 'professor?' ze piepte. Ruby vindt plotseling haar vingers nu tegen haar lippen gedrukt, daar gezet door Ozpins warme, maar toch versleten handen. 'Robijn. Het is niet nodig om zo formeel met mij te zijn. Noem me maar Ozpin als het moet. ' Terugkijkend uit het raam verklaarde Ozpin 'Ruby Rose. Je bent een dief. '

Ruby keek geschokt op en liet haar handen op haar zij vallen en voelde zich defensief. 'Wat bedoelt u? Ik heb niets gestolen! ' ze haalde diep adem om meer te zeggen maar werd tot zwijgen gebracht door Ozpins lippen op de hare. Ruby probeert terug te springen, maar Ozpins krachtige arm slaat strakker om haar middel en houdt haar tegen: 'Je bent een hartverkoper.' mompelde hij in haar lippen. Herinneringen aan haar dromen en dagdromen barsten nu in haar hoofd, verboden beelden van haar en Ozpin samen, dichterbij dan nu, maar ze had nooit gedroomd dat ze in zijn kantoor zouden zijn. Hij knipte met zijn vingers en de ramen werden donker, Ozpin leidt Ruby bij zijn middel naar zijn bureau, wijzend op een zwarte knop in het midden van zijn rommelige bureau: 'Dit zal de lift vergrendelen zodat niemand ons stoort, zou je willen druk erop?' hij fluistert in haar oren.


Ruby pauzeert en kijkt omhoog naar haar geliefde leraar, beelden van haar verboden dromen komen weer naar voren in haar geest, beslissend tegen haar beter oordeel, ze bloost en zegt 'onderbrekingen zouden slecht zijn', drukt dan snel op de knop, blozend helder rood, opkijkend om te zien hoe Ozpin het uiterlijk van verlangen deelt dat ze heeft.

Ozpin staat langzaam en sluit ogen met Ruby, 'Ruby. We hebben veel om over te praten. ' fluisterde hij verleidelijk. Hij leidde haar bij de taille met hem naar het midden van de kamer, kuste haar oor en trok haar in zijn armen. 'Mag ik deze dans?'

Na een moment knikte Ruby, licht glimlachend, blij dat ze er niet zomaar naartoe zouden rennen. Ozpin nam haar hand langzaam zwaaiend omdat hij wist dat ze niet wist hoe te dansen. 'Dus ... Wanneer ben je zo goed geworden in diefstal?' vroeg hij op een speelse toon. Ruby fronste naar hem: 'Ik heb niet ... Hoe heb ik in vredesnaam je hart gestolen?' vroeg ze zacht, de blos dieper op haar wangen. 'Ozpin glimlachte naar haar, leunde naar beneden en kuste haar nek zachtjes,' ik ben er niet helemaal zeker van, maar in al mijn jaren ben ik nooit gevallen voor zo iemand. ' legde hij uit, kuste nog meer aan haar nek, knabbelde er een beetje aan. Ruby huiverde en trok haar hoofd naar achteren, 'Doe dat niet ...'

Gepromoveerde verhalen

Je zult ook leuk vinden